Aardappelen telen onder mulch: test

 In april zijn we gestart met een experiment om aardappelen te telen onder mulch. Die mulch kan alle vormen van fijne, gedroogde plantenresten zijn: stro, hooi, grasmaaisel, compost ... . Wij probeerden een keer met compost en een keer met grasmaaisel. Welke mulch je ook gebruikt, het principe is altijd hetzelfde. Eerst leg je de aardappelen gewoon op de grond. Je hoeft dus geen geulen of putjes te graven. Daarna bedek je de aardappelen met fijne mulch tot je niets eer ziet van de knol. Daarna mag je iets grovere mulch gebruiken om verder te bedekken tot je een laagje van ongeveer 10 cm hebt. Na enkele weken weken komt de tweede fase. Als de aardappelplantjes ongeveer 10 cm boven de mulch uitkomen, ga je de stengels weer bedekken met mulch tot enkel nog te bovenste bladeren zichtbaar zijn. Net zoals je bij de klassieke aardappelkweek doet. Hieronder zie je de start van onze twee experimenten.

Bij experiment 1 werken we met fijne en grove compost.

Voor experiment 2 werken we met aarde waar nog houtsnippers tussenzaten en grasmaaisel.

Het resultaat zie je binnen enkele weken.

Zaaien in WC rolletjes

 Om groenten of bloemen binnenshuis voor te zaaien gebruikt men meestal plastic potjes of een tray. Dat laatste is een volledige set minipotjes die als één plastic geheel aan elkaar vasthangen.

Als je ecologisch te werk wil gaan kan je best een kartonnen WC rolletje gebruiken. Bij deze methode raden wij aan om het rolletje eerst plat te drukken en daarna weer open te vouwen. Vervolgens druk je het rolletje een tweede keer plat zodat de eerste plooien op elkaar komen te liggen. Je krijgt nu vier plooien. Open je hierna het rolletje een laatste keer, dan krijg je een potje dat niet meer cirkelvormig maar vierkantig is. Meet de lengte van de zijde van het vierkant en deel dat getal door twee. Die halve lengte is dan de afstand die je in elke plooi losknipt. Op die manier krijg je vier randen die je kan plooien tot je een bodem krijgt in je potje.

Als alles afgewerkt is heb je een mooi plantpotje dat heel erg geschikt is om daarin één zaadje te laten ontkiemen. Je kan het potje makkelijk plaatsen waar je maar wil. Ze passen bijvoorbeeld ook perfect in een eierdoos.

Als je water geeft wordt ook het karton vochtig. De worteltjes kunnen via de openingetjes in de bodem naar buiten groeien. Als je dat ziet is het plantje klaar om met kartonnen potje en al in de volle grond te worden gezet. Door de vochtigheid gaat het karton langzaam verteren en composteren. De worteltjes krijgen vrij spel en kunnen nu in de volle grond gaan doorgroeien.  

Peterseliezaadjes sneller laten ontkiemen

 Iedere moestuinier zal het wel al eens ervaren hebben. Je zaait peterselie maar die komt niet op. Het volgende jaar begint er tot jouw verbazing spontaan wél peterselie te groeien. De reden hiervoor is dat peterseliezaad van nature een kiemremmende stof bevat die het zaad verhindert van te kiemen in de herfst wanneer het net volgroeid is. Dan ontkiemen zou immers ‘zelfmoord’ zijn met de koude winter die er aankomt. Tijden de herfst en winter wordt die kiemremmende stof langzaam verwijderd door de weersinvloeden. Bij gunstige omstandigheden in het volgende voorjaar gaat het zaad dan wel kiemen en krijg je mooie peterselieplanten. Door het peterseliezaad enkele keren te weken en te spoelen boots je die natuurlijke weersomstandigheden van het winterseizoen na waardoor de kiemremmende stoffen versneld verdwijnen. Concreet doe je dat door de peterseliezaadjes 48u in water te weken. Binnen die tijd ga je tweemaal verversen. Dat betekent het water weggieten, de zaadjes spoelen en ze dan verder laten kiemen in vers water. Daarna kan je beginnen zaaien.

Gebruik een Weckpot als mini-serre

Wij gebruiken een Weckpot als mini-serre om ons zelfgeoogst peperzaad te laten ontkiemen. Dat doe je best in februari of begin maart. We leggen eerst een vochtig keukenpapier op de bodem van de Weckpot. Daarop leggen we dan de zelfgekweekte peperzaadjes. We doen het deksel dicht en zetten de pot op de verwarming. De warmte doet het vocht verdampen en daarna neerslaan op de binnenkant van het deksel. Op die manier drupt het gecondenseerde vocht weer naar beneden. Met deze techniek hebben de warmteminnende zaden het warm genoeg maar drogen ze dus niet uit. Na een tweetal weken ontkiemden onze zaden. Daarna gaan we de kiempjes in potjes met aarde laten ontwikkelen.

Er komen nog bomen ...

 We melden jullie met blijdschap dat we - ondanks het feit dat ons oorspronkelijk tuinplan volledig uitgevoerd is - toch nog bomen gaan bijplanten. Dat zal dus gebeuren op plaatsen waar we helemaal geen bomen of struiken hadden voorzien. De reden waarom we het nu wel doen is de alsmaar duidelijk wordende klimaatverandering. We kunnen jullie ook al verklappen dat we enkel fruitbomen gaan bijplanten. Het gaat om hoogstammen maar ook om vormgesnoeide laagstammen zoals de 'palier' op de foto. Het verslag van de beslissing, de plantenkeuze en de aanplant mogen jullie de komende maanden verwachten. De palier die je ziet staat voorlopig ingekuild in een braak stukje moestuin.

Je bent tuinier als ...

Het eindejaar is traditioneel een lijstjesperiode. Wij hebben er ook eentje! Het is geen klassiek lijstje met een rangschikking van favorieten maar wel een lijstje met kenmerken waaraan je kan zien of jij wel echt een tuinier bent of eerder een tuinier-omdat-het-een-hype-is. Het is de ideale test om na te gaan of je het komend jaar 2023 weer passioneel zal overgeven aan dat wonderlijke tuinieren dan wel dringend een nieuwe hobby moet zoeken. 😂

Prettig eindejaar en een heel gelukkig nieuwjaar!

Late vlinders

 

Vandaag op Wapenstilstand zagen we deze Gehakklede Aurelia en Atalanta vlinder smakelijk eten van onze rotte appels in de boomgaard. Wil je meer weten over hoe goed het is om overrijp of rot fruit uit je eigen ecotuin te laten liggen voor de vlinders? Lees dan even onze vroegere blogtekst "Rottend fruit voor vlinders" hierover.