Toen we gras aan het maaien waren met ons duwmaaiertje schrokken we ons een hoedje toen er een heel grote rups voorbij liep over het grasveld. Dat hadden we nog nooit gezien. Wat online zoekwerk leerde ons snel dat het om de Wilgenhoutrups ging, de rups van de Wilgenhoutvlinder. Dat is een nachtvlinder iuit de familie van de Houtboorders die te vinden is een vochtige omgevingen met veel loofbomen. De rupsen eten het liefst hout van wilgen, populieren of eiken. Onze wilgenstruiken hebben dus alweer voor meer biodiversiteit gezorgd. 😍
