Waar komt het woord moestuin vandaan?

Bij het woord moestuin denk iedereen spontaan aan groenten, maar kruiden en fruit horen daar ook bij. Het gaat immers allemaal om planten die iets eetbaars leveren. Waarom noemt men een groententuin eigenlijk een moestuin?

Het woord moes betekende oorspronkelijk spijs of voedsel in het algemeen. Omdat men meestal een soort brij van graangewassen of andere planten at verwees moes in de 10de eeuw specifiek naar fijngehakte of fijngekookte planten. Er werden toen immers nog veel groenten en kruiden uit het veld of de berm geplukt. Omdat die planten nooit rauw werden gegeten maar wel eerst werden gekookt om ze tot brij of pap te kunnen omvormen werd dit plantenvoedsel geleidelijk aan warmoes genoemd, de samenstelling van warm en moes. Veel later, in de 15de eeuw werd het woord warmoes gebruikt voor groente als gewas, dus geteelde groenten.

Naast geplukte planten uit de natuur at men bij de Germanen ook geteelde inheemse groenteplanten zoals wortelen, rapen, bieten en tuinbonen. Vanaf de middeleeuwen begon men ook steeds meer uitheemse planten als groenten te telen die via monniken en kruisvaarders naar Europa werden meegebracht.  Ze kwamen in de kloosters en de kastelen terecht. De verantwoordelijke van de groentetuin van een kasteelheer werd logischerwijze warmoezenier genoemd. Vele eeuwen later ontstond hieruit het woord moestuin. Het betekent dus eigenlijk ‘de plaats waar planten gekweekt worden om er later warm voedsel mee te maken’. Smakelijk eten iedereen! :-)

In de moestuin (De warmoezenierster) - Schilderij van Anton Mauve - 1886