Onze eerste eetbare pompoenzaden hebben we de voorbije herfst geoogst. Het kweken gaat zoals bij gewone pompoenen maar we hebben de zaadjes wel laten voorweken op vochtig keukenpapier om te verhinderen dat ze té vochtig worden. Pompoenzaden rotten immers heel gemakkelijk.
Door het
voorkiemen krijgen de planten groeivoorsprong als je in mei de gekiemde zaadjes
in de grond steekt.
Nadat de
zaadpompoenen uitgeplant waren hebben we er niet meer naar omgekeken. Daar
maakten de wilde planten dankbaar gebruik van zoals je kan zien. De insecten en
vogels appreciëren dat, ze vinden er volop voedsel. Wij noemen het onze
permacultuur jungle. Anderen noemen het onkruid. ;-)
Voor het
oogsten van de zaden moet je door de gepantserde schil breken en dat is niet makkelijk.
Wij hebben een spade gebruikt om de schil te breken. Dat is veiliger dan met
een mes dat onverwachts in je hand kan afketsen. Eind september, begin oktober is ideaal om de
pompoenen te oogsten. Langer wachten kan zorgen dat de pompoenen beginnen te
rotten waardoor het oogsten van de zaden een vieze bedoening wordt. Het
voordeel is dan wel dat de schil zachter is maar je riskeert dan wel dat de
zaden niet meer bruikbaar zijn.
De
zaadpompoen die wij kweekten is de naaktzadige Gleisdorfer Ölkürbis. Dat
naaktzadige is nuttig om de zaden makkelijk te kunnen reinigen en etensklaar te
maken maar dat is een onderwerp voor een volgend blogbericht.
Zijn er dan ook niet eetbare pompoenpitten? Als ik daar zin in het besprenkel ik namelijk gewoon de pitten uit de pompoen waar ik soep mee maakte met wat olie en kruiden en steek ze een tijdje in de oven en dan zijn ze een lekker snackje.
BeantwoordenVerwijderenU hebt erg lang moeten wachten op een reactie, {er zijn erg weinig echte kenners op dit gebied. Het is prima wat je doet met de pitten! Ik doe ze ook in de Müesli en gemalen door het volkorenbroodmeel & blijf je eigen kennis uitbreiden. Moois van me, SUCCES & SANTÉ!! David. Zie me op Fb.
BeantwoordenVerwijderen