Gebruik geen valse bosaardbei als bodembedekker

Wij hebben veel bosaardbeien in de tuin. Die inheemse bosaardbei (Fragaria vesca) is een gemakkelijke bodembedekker die grote stukken bedekt maar die niet zo woekert als bijvoorbeeld klimop. De kleine aardbeitjes smaken als de gecultiveerde aardbeien. De bosaardbei is dus lekker voor de mens maar het is ook een nuttige plant voor vogels en insecten. Het is de waardplant voor de aardbeivlinder en de witte bloemetjes zijn een goede nectarbron voor de bijen en andere insecten. De vogels snoepen graag van de vruchtjes.

Als je sommige mensen vertelt over de voordelen van de bosaardbei krijg je al snel de reactie dat die toch niet zo lekker smaakt. Nadien blijkt dat zij het hebben over de schijnaardbei (Potentilla indica, synoniem: Duchesnea indica) die op het eerste zicht wat  op de bosaardbei lijkt. Ze maken allebei uitlopers, de vruchtjes van beide planten zijn rood en de bladeren lijken ook op elkaar. Beiden horen inderdaad wel tot de rozenfamilie maar een bosaardbei is van het geslacht Fragaria terwijl een schijnaardbei een Potentilla is. Er zijn dan ook duidelijke verschillen. De bloemen van de bosaardbei zijn wit; die van de schijnaardbei zijn geel. De vruchtjes van de bosaardbei zien er uit als een mini-versie van de aardbeien uit de winkel terwijl de vruchtjes van de schijnaardbei ronder zijn én de schijnaardbei smaakt heel slecht. Een groter probleem is dat het om een invasieve exoot gaat. Als ze in de natuur terechtkomen verdringen ze mogelijks inheemse planten. Plant ze dus niet in je tuin en gooi ze zeker niet weg in de natuur. De plant bedekt in geen tijd grote oppervlakten door zijn uitlopers en verdringt de inheemse soort. Ze kunnen ook in je tuin terechtkomen omdat vogels schijnaardbeien eten in andere tuinen of parken en de zaden verspreiden via hun uitwerpselen.

Wees dus alert als je bosaardbeien hebt. Zodra je een geel bloemetje ziet moet je de plant voorzichtig losmaken en de sporen van de uitlopers volgen zodat je volledige plant kan verwijderen. In een ecotuin horen dus geen schijnaardbeien!